Μία σύγχρονη κατοικία στο Βιετνάμ

Στο άκουσμα του Βιετνάμ, σίγουρα αυτό που σου έρχεται στο μυαλό δεν είναι τα σύγχρονα σπίτια με την ωραία διακόσμηση. Και όμως! Η σημερινή παρουσίαση, ανατρέπει τα δεδομένα… Μία υπερπολυτελής κατοικία με την ονομασία Μ11, σχεδιασμένη από το αρχιτεκτονικό γραφείο a21 studio, που έχει λάβει υπόψη τόσο τις σύγχρονες ανέσεις όσο και την παραδοσιακή κουλτούρα. Η κατασκευή βασίζεται στη χρήση φυσικών υλικών όπως η πέτρα και το ξύλο, ενώ ταυτόχρονα, δίνεται μεγάλη σημασία στον φυσικό φωτισμό. Για το λόγο αυτό, έχουν δημιουργηθεί αίθρια, επιτρέποντας το φως να έρχεται από πάνω, ενώ οι ξύλινες περσίδες το κάνουν ιδανικό.

Οι εσωτερικοί κήποι που διακρίνουμε, έχουν ως σκοπό τη μετάδοση της γαλήνης και της κομψότητας στο χώρο, διατηρώντας τη σχέση του μέσα με το έξω στους πιο στενούς δεσμούς της. Η επίπλωση σε όλους τους χώρους είναι σε λιτή γραμμή, με αρκετές ειδικές κατασκευές, όπως ο γωνιακός καναπές μπροστά στον εσωτερικό κήπο και το τραπέζι που τον συνοδεύει. Στο κάτω επίπεδο διακρίνουμε γκρι βιομηχανικό δάπεδο, το οποίο «σηκώνεται» σε ορισμένους τοίχους, δημιουργώντας εξαιρετικά σημεία εστίασης. Αυτό συμβαίνει τόσο στο λουτρό όσο και στον προστατευτικό τοίχο της σκάλας που βρίσκεται στη συνέχεια της τραπεζαρίας. Αυτός ο τοίχος, λειτουργεί ως το ιδανικό φόντο για ένα ξυλόγλυπτο έργο τέχνης που απεικονίζει το κεφάλι ενός Βούδα, ενώ παράλληλα υπάρχουν χαραγμένες ευχές κατά μήκος του τοίχου. Το ξυλόγλυπτο φωτίζεται ιδανικά τόσο από το φυσικό φως τις πρωινές ώρες όσο και από τα σωστά τοποθετημένα spots τις βραδινές ώρες, προσδίδοντας μία αίσθηση κατάνυξης.

Το επάνω επίπεδο, έχει ξύλινο πάτωμα σε ξανθούς τόνους όπως όλα τα έπιπλα και οι επενδύσεις που έχουν χρησιμοποιηθεί, δημιουργώντας αντιθέσεις θερμού – ψυχρού με τα γκρίζα στοιχεία του κάτω χώρου. Το υπνοδωμάτιο είναι παραπάνω από λιτό, ώστε τίποτα πέρα από την θέα να μην σε αποσπά από έναν γαλήνιο ύπνο. Στο λουτρό έχει επαναληφθεί η επιλογή φυσικών υλικών όπως σε όλη την κατοικία και μας εντυπωσιάζει με την αναίρεση της διακριτικότητας, αφού αντί για τοίχους έχει τζαμαρίες. Αγχωτικό; Καθόλου, θα έλεγα, μια που οι τζαμαρίες βλέπουν σε προστατευμένο χώρο του κτίσματος.

Η συγκεκριμένη κατοικία είναι πραγματικά ο ορισμός της συνένωσης του μέσα με το έξω και το μόνο σίγουρο είναι πως μετά από αυτή την παρουσίαση, όταν ακούμε Βιετνάμ δεν θα μας έρχονται στο μυαλό μόνο χολιγουντιανές ταινίες με σκηνές βίας.